อ้างอิง ของ ภาษาโซ่ (ทะวืง)

Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/

↑ Thavưng at Ethnologue (18th ed., 2015)
↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. คู่มือระบบเขียนภาษาโซ่ (ทะวืง) อักษรไทย ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2560, หน้า 26.
1 2 Premsrirat, Suwilai. "Phonological characteristics of So (Thavung), a Vietic language of Thailand." Mon-Khmer Studies 26 (1996): 161-178.
↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. คู่มือระบบเขียนภาษาโซ่ (ทะวืง) อักษรไทย ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2560, หน้า 11.
1 2 3 สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. คู่มือระบบเขียนภาษาโซ่ (ทะวืง) อักษรไทย ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2560, หน้า 29.
↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. คู่มือระบบเขียนภาษาโซ่ (ทะวืง) อักษรไทย ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2560, หน้า 4.

กลุ่มภาษาหลักในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก

เหนือ	ภาษาเจะห์ ภาษาฮาลัง Kayong Kaco’ Takua Monom Todrah ภาษาเซดัง ภาษาเรเงา Hrê ภาษาฮลัง ดวน Katua

ตะวันตก	Lavi Jru' Laven Su' Juk Nyaheun Sapuan Oi ภาษาเจ็ง Brao

กลาง	ภาษาอาลัก Tariang Tampuan Bahnar ภาษาจเรา ภาษาโกโฮ Stieng Ra’ong Mnong Mel Khaonh Thmon

ตะวันออก	ภาษากัว

Angkuic	Hu U Man Met Mok Muak Sa-aak Va Tai Loi

กลุ่มภาษาว้า	Blang ภาษาละว้า ภาษาว้า Meung Yum Savaiq

Bit-Khang	ภาษาบิต Quang Lam Kháng Bumang

Jahaic	ภาษาเชก-วอง ภาษาบาเตก ภาษาเยไฮ ภาษามินริก Mintil Kintaq Kensiu Ten'edn Wila'

Senoic	ภาษาเซไม ภาษาเตเมียน ภาษาลาโนะห์ Sabüm Semnam

ยะห์ฮุต	ภาษายะห์ฮุต

Semelaic	Temoq Semelai Semaq Beri ภาษามะห์เมอรี

กลุ่มภาษานิโคบาร์

Shompen

กลุ่มภาษามุนดา

เหนือ	Korku Korwa ภาษาสันถาลี Turi Birhor ภาษามุนดารี ภาษาโฮ Koda Kol Asur Birjia Agariya

ใต้	Kharia Juang Gta’ Remo Gutob Gorum ภาษาโสรา Juray Lodhi

ภาษาในประเทศไทย

ภาษาราชการ

ไทย

ภาษาพื้นเมือง

ออสโตรเอเชียติก	บรู ชอง สะโอจ ยะฮาย กันซิว เขมร เขมรเหนือ เขมรตะวันตก ขมุ กินตัก กูย มลาบรี ม็อก มอญ ญัฮกุร พะล็อก ปะหล่อง แต็นเอ็น โซ่ โซ่ (ทะวืง)

ออสโตรนีเซียน	จาม มลายู มลายูบางกอก มลายูปัตตานี มลายูสตูล มอแกน มอแกลน อูรักลาโว้ย

ม้ง-เมี่ยน	ม้ง เมี่ยน อึมปี้

จีน-ทิเบต	กะเหรี่ยง กะชีน ลีซอ พม่า อ่าข่า กฺ๋อง ทวาย

ขร้า-ไท	ไทยถิ่นอีสาน เขิน ไทยถิ่นเหนือ ลาว ลาวเวียง ลาวครั่ง ลาวตี้ ลาวแง้ว ลาวหล่ม ผู้ไท พวน ไทใหญ่ ไทยถิ่นใต้ ไทลื้อ ไทเหนือ (ไทใต้คง) ไทโซ่ง เขมรลาวเดิม ไทหย่า ตากใบ พิเทน สะกอม ไทเบิ้ง

ภาษามือ

ด ค ก มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ สาขาภาษา โดยกระทรวงวัฒนธรรม

อักษร	ธรรมล้านนา · ไทน้อย · ธรรมอีสาน (ธรรมลาว)

ภาษาท้องถิ่น	ชอง · ญัฮกุร · กฺ๋อง· เลอเวือะ · โซ่ (ทะวืง) · ตากใบ (เจ๊ะเห) · สะกอม · อูรักลาโวยจ · มานิ (ซาไก) · ไทยโคราช (ไทยเบิ้ง) · พิเทน · เขมรถิ่นไทย · ญ้อ · แสก · อึมปี้ · บีซู · กะซอง · ซัมเร · ชอุง · มลาบรี · มอแกน · ผู้ไทย

ศิลปะการแสดง ● ช่างฝีมือดั่งเดิม ● วรรณกรรมพื้นบ้าน ● กีฬาภูมิปัญญาไทย แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรมและงานเทศกาล ● ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล ● ภาษา มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม

ใกล้เคียง

ภาษาโซ่ ภาษาโซ่ (ทะวืง) ภาษาโซมาลี ภาษาโซ ภาษาโซตุง ภาษาโซรานี ภาษามีโซ

แหล่งที่มา

WikiPedia: ภาษาโซ่ (ทะวืง) http://www.ethnologue.com/ https://www.ethnologue.com/18/language/thm/